Kada spomenemo planinarenje, alpinizam u Evropi ili samo najvišu planinu Evrope, prva asocijacija bude Mont Blan… Najviše za to su krivi su zapadno-evropljani koji su ga dugi niz godina tako navodili od uličnog razgovora pa do samih enciklopedija.
Međutim sama Evropa po striktnim geografskim definicijama širi se čak do Zapadnog Kavkaza. Uzimajući ovo u obzir Mont Blan pada tek na peto mjesto najviših vrhova u Evropi.
Njegovo veličanstvo Elbrus
Planina Elbrus je najviši vrh Evrope (5642 m). Elbrus ima dva vrha istočni i zapadni. Zapadni Elbrus se izdiže 5642 metra iznad nivoe mora, dok ni istočni nije nešto mnogo niži, visok je 5621 metar.
Elbrus je u stvari neaktivni vulkan. Pisana istorija nije zabilježila nijednu erupciju i smatra se da je poslednju erupciju imao još prije 100 godine nove ere. Tokom cijele godine je pokriven snijegom. Na njemu se nalaze 22 glečera. čijim topljenjem nastaju 3 rijeke: Baksan, Kuban i Malka.
Elbrus se nalazi u Rusiji, 65 kilometara južno od ruskog grada Kislodovska. U blizini je granice sa Gruzijom.
U novije vrijeme Elbrus je postao pravi turistički centar, sa hotelima i žičarama. Skijanje je moguće tokom cijele godine, naime i tokom ljeta snijeg je i dalje postojan na visinama preko 3700 metara…
Uobičajeni start uspona počinje sa južne strane planine iz naselja Azau na 2200 metara nadmorske visine. Žičare će da vas dignu do stanice Mir na visini od 3500 metara. Odatle se nastavlja pješice ili liftom jednosjedom do logora bačvi (zgrade u obliku bačvi, u svakoj mogu boraviti četiri osobe). Pješice je potrebno oko 90 minuta hoda. Nakon bačvi napreduje se do Dizelske kolibe (pješice 90 minuta, a moguće i zimskim sankama). Neki idu do još više tačke – Paštukovih stijena. Nakon toga se napreduje do Sedla (oko 4 sata), te od Sedla do samog vrha 90 minuta.
Postoje i druge putanje do vrha ali one su mnogo teže, a neke i relativno opasne.
Land Rover na Elbrusu
Posjetioci i penjači na ovu istočni vrh ove planine vjerovatno će naletiti na olupinu Land Rovera na visini od oko 5400 metara.
Priča ide ovako:
Ruski avanturistički tim donosi odluku davne 1996. da dovezu auto na sami vrh Elbrusa. Izabiru Land Rover i kreću u avgustu 1997. pod vođstvom Aleksandra Abramova. Naoružavaju automobil gumama sa ekserima, vitlima, sajlama i kreću. Bez problema se starim kamenim putem uspinju do Bačvi, a nakon toga kreću slobodnim terenom.
Od visine 4800 metara do 5300 metara imaju nepredviđenih kvarova na automobilu, međutim, ne odustaju i vraćaju se u podnožje po dijelove i ponovo se uspinju da bi popravljali vozilo na licu mjesta. Da bi ubrzali silazak koriste u određenim momentima i paraglajdere. 13. Septembra 1997. nakon 43 dana uspona, dolaze na vrh i ulaze u Ginisovu knjigu rekorda. Slavljenički silaze sa planine, a automobil ostavljaju privremeno na vrhu. Krajem septembra se penju nazad da bi spustili automobil, ali zima na Elbrusu rano počinje, te spuštanje automobila zbog leda ne ide po planu. Većina planinara silazi nazad u turističko naselje po još sajli i klinova, dok nekoličina sa vozačem ostaje na vrhu.
Nakon par sati vozač odlučuje da pokuša sam da spusti automobil, međutim par sajli popušta (vozač je izvan automobila u tom momentu) i Land Rover kreće u slobodni pad niz planinu. Nakon nekih 300 metara udara u stijene i razbija se. Pri tome jedan točak otpada i pada niz planinu gdje nekih 1000 metara niže zamalo promašuje grupu planinara koja je pošla po dodatne sajle.
Olupina Rovera i dalje stoji na spomenutim stijenama i atrakcija je za planinare koji osvajaju vrh.
